AT İSKELETLERİ SAKATLIĞI ÖNLEMENİN HİZMETİNDE

Johns Hopkins Medicine araştırmacıları kısa süre önce, yarış sırasında yaşananlar gibi mekanik streslere nasıl tepki verdiğini daha iyi anlamak için üç farklı at ırkından (Thoroughbred, American Quarter ve vahşi Assateague Adası midillisi) üçüncü metakarpal veya top kemiğini karşılaştırarak mukayese etmek istediler.

Johns Hopkins Medicine araştırmacıları, Thoroughbred yarış atları, American Quarter ve vahşi Assateague Adası midillileri arasında üçüncü metakarpal veya top kemiğinin anatomik karşılaştırmasında, eğitim yoluyla bu kemiklerdeki uyarlamaları teşvik etmenin atların aşırı yarış koşullarına daha iyi dayanmalarına yardımcı olabileceğini keşfettiler. Ve bu keşif neticesine göre pistlerde ciddi, genellikle de ölümcül yaralanmaların önlenebileceğini düşünüyorlar.

Yarış atları biyomekanik açıdan her sporcu gibi aşırı derecede zorlanır. Sonuçta ortalama 450 kilogram ya da bu kilolara yakın canlılar uzun ve ince uzuvlarla saatte ortalama 64 kilometre hızla hareket ediyorlar.

Yüksek hızlarda yarışması için teşvik edildiğinde, bir atın bacakları kırılma adı verilen bir olaya maruz kalabilir. Bu sakatlıkların yüzde yetmişi atın diziyle bilek arasındaki üçüncü metakarpal kemikte (toynağın hemen üstündeki alan) meydana gelir. At uzuvlarının kırılgan doğası nedeniyle, bu tür kırılmalar onarılamaz doku hasarına neden olabilir ve bu da çoğunlukla safkana ötenazi uygulanmasına neden olur.

Johns Hopkins Üniversitesi Tıp Fakültesi Fonksiyonel Anatomi ve Evrim Merkezi‘nde doktora adayı ve takım lideri Deanna Goldstein, “Pek çok Thoroughbred bu şekilde bacaklarını kırarken, bunu önceden tahmin etmenin ve önlemenin bir yolu olması gerektiğini düşündük" diyor.

Yarış atlarında kırık sorununun neden sıklıkla yaşadığını anlamak için Goldstein, her bir ırkın yaşam biçimi ve eğitiminin onlar üzerindeki etkisini incelemek maksadıyla incelenen üç tür kanon kemiğinin kırılmadan bükülme boyutlarını, yoğunluklarını ve yeteneklerini karşılaştırdı.

Örneğin safkanlar, Kentucky Derby gibi yarışlar için uzun mesafeler boyunca dönüşler yapmak üzere idmana tabi tutulurlar. American Quarter, çoğunlukla düz hatlarda kısa mesafelerde koşmak için eğitilmiştir ve diğer türlerden çeyrek mil daha hızlı koşma konusundaki üstün yetenekleriyle bilinir ve tanınırlar. Assateague Adası Midillileri ise daha kısa, daha tıknaz hayvanlardır ve bu nedenle, American Quarter ve Thoroughbred ile karşılaştırmak için eğitimden (idman görmemlş) geçmemiş bir popülasyondur.

Goldstein, “Irklar arasındaki karşılaştırmalar, kemik üzerindeki mekanik gerilmeler ile kemiğin fizyolojik sınırlarına itilen yapısal tepkisi arasındaki ilişkiye bakmak için bize ilginç bir fırsat sundu" diyor.

Çalışmada, kemikler sadece kırık veya yaralanan üçüncü bir metakarpal kemiğiyle ilgisi olmayan nedenlerle ölen ya da ötenazi yapılan atlardan toplandı.

Üçüncü metakarpal kemiğin boyutu üç at ırkı arasında farklılık gösterse de, Goldstein kemiğin gücü ve yapısının vücut boyutuna göre üç at ırkında da dikkate değer ölçüde benzer olduğunu görünce şaşırdı.

Goldstein, “Thoroughbred’ler yarışıyor ve düzenli antrenman yapıyorlarsa, kemiklerinin bazı bölgelerinin bunu yansıtması için çok daha güçlü olmasını beklersiniz doğal olarak" diyor. “Bununla birlikte, Thoroughbred ırkında üçüncü metakarpallar diğer iki türden daha yoğun veya daha güçlü olmadığını gördük, bu da Thoroughbred kemiklerinin kuvvetletli baskılar için aslında iyi hazırlanmadığını gösteriyor."

Goldstein, burada dikkat edilmesi gereken şeyin kemiğin yeniden şekillenmesinin olduğunu söylüyor.

Yani kemik büyümesinin iskeletin mekanik strese yanıt vermesine yardımcı olduğu süreçten bahsediliyor.

“Halterin insan kemiklerini güçlendirmesine benzer şekilde, dönüşler (viraj) etrafında idman ve yarışma baskısına maruz bırakılarak, Thoroughbred’lerin diğer ırklar arasında anatomik farklılıklar yaratılmasına çalışılmalıdır. Bu uyarlama süreci kemikleri kırılmaya karşı direnmeye hazırlayabilir."

Goldstein, daha yüksek hızlarda daha sıkı dönüşler şekilde idman programlarının Thoroughbred atlarının kemiklerine aşırı baskılara uyum sağlama ve pistlerde yaşanan kırılmalara daha dirençli olması için gerekli olan imkanı verebileceğini öne sürüyor.

Bu sporda artan sayıda ölüm vakalarından bazıları performans artırıcı ilaçlar verilen safkanlarla ilişkilendirilirken, Goldstein ve meslektaşları, yarış atlarının nasıl yönetildiği ve idman edildiği konusunda bilimsel olarak desteklenen müdahalelerin onları pistteki stresle ilgili arızalardan daha iyi koruyabileceğine inanıyor.