Resmi istatistiklere baktığımızda geçtiğimiz son on yılda çim pist koşu adedi azalmamış belki ama diğer pistlerdeki koşulara göre oransal olarak önemli oranda azalmıştır.

Her nedense yarışçılığı sevk ve idare edenler çöküşte olan Amerikan sistemini benimsemiş, kum ve sentetik piste çok daha fazla ağırlık vermişlerdir. Fakat bu arada özellikle kum pistin geleceği Amerika’da dahi sorgulanmaya başlamıştır. Sentetik pist ise ölüm oranlarının daha düşük olmasına karşın; pist tutarsızlığı, safkanlarda nedeni bilinmeyen (bilhassa yumuşak dokularda oluşan) rahatsızlıklar ve insan sağlığını tehdit etmesi nedeniyle bir çok antrenörün, yarışseverin ve bahis firmalarının gözünden düşmüş durumda.

Peki bizde olay neden böyle derseniz bunun tek cevabı vardır. Yıllık program düzenlenirken kurum ve bazı atçıların ellerindeki aygır ve safkanlara uygun olacağı düşünülen pistlere öncelik verilmesidir.  Bu nedenle de pratikte yaşadığımız gibi hâlâ kum ya da sentetik pist aygırlarını ülkeye yığmaya devam ediyoruz.

Oysa ki Amerika’da dahi bugün sadece çim pist koşularına dönelim diyenlerin sayısı az değil. Biz bunları yazarız, bazı kesimler önce biraz homurdanırlar ama bir kaç sene sonra dediğimize gelirler. Olan bu arada atçılığa olur, sektöre patinaj çektirdikleriyle kalırlar.

Ama artık düzen değişiyor. Onun bunun atına, aygırına göre yıllık yarış programı düzenlemesi rafa kalkar diye umuyorum.

Tayfun ÜNAL – 16 Kasım 2019